ارتودنسی دندان

ارتودنسی دندان یکی از مهم ‌ترین و اولین تخصص های معرفی شده در دندانپزشکی می‌ باشد. وظیفه اصلی ارتودنسی ، اصلاح قرارگیری نامناسب دندان‌ها در فک و از بین بردن فواصل  بین دندانی است.

این امر می ‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندان‌ها یا دو فک نسبت به هم باشد ، یا ممکن است تلفیقی از هر دو مشکل در یک فرد باشد. درمان ‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر اصلاح موقعیت دندان‌ها یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک متمرکزباشد. از زاویه دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی دندان را به درمان با دستگاه ‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد.

دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آن‌ها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل ‌دهنده آن‌ها براکت و سیم می‌ باشد. براکت ‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می ‌شوند. در بین مردم از اصطلاح سیم‌ کشی یا سیم ‌بستن دندان هم برای اشاره به ارتودنسی دندان استفاده می ‌شود.

دستگاه‌ های متحرک ، دستگاه هایی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آن‌ها را از دهانش خارج کند. البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک ‌زدن باشد.